Witamy!

Deunir

Ciężkie, 3-metrowe drzwi powoli rozchyliły swe skrzydła. Wewnątrz kamiennej komnaty panował przyjemny chłód tak przydatny do prowadzenia nerwowych konsultacji wojennych... Blask bijący z kandelabrów niknął ropraszany przez ciemne, ciosane głazy ścian. Komnata nie posiadała okien, zdolnych przecież do zdradzenia prowadzonych wewnątrz rozmów, za to wyposażona była w odpowiednią ilość krzeseł i stołów. Może nie wyglądała ona komfortowo, ale czy wypada by pławić się w luksusach podczas rozpraw o świecie ogarniętym wojenną pożogą?